احیای برجام یا عدم اجرای برجام مسئله این است/ بایدن باید متواضعانه از ایران عذرخواهی میکرد
تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۳۲۷۷۲
فرارو- ریچارد فالک استاد حقوق بین الملل دانشگاه پرینستون و گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در فلسطین در فاصله سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴.
به گزارش فرارو به نقل از کانترپانچ، پس از دو هفته اقامت در ایران در اواخر دی ماه منتهی به اوج جنبش انقلابی علیه حکومت سلسلهای و استبدادی محمدرضا پهلوی فرصت مفصلی برای گفتگو با آیتالله روح الله خمینی در اقامتگاهشان در پاریس را داشتم جایی که ایشان پذیرای بازدیدکنندگان خارجی بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«رمزی کلارک» دادستان کل وقت ایالات متحده و و یک فعال مذهبی ضد جنگ در آن جلسه همراه من بودند.
سپس در طول مدتی که در ایران حضور داشتیم با بسیاری از رهبران مذهبی و حامیان سکولار قیام مردمی ملاقات کردیم. ما شاهد نمایشی فوق العاده از مردم هیجان زده و خوشحال از رفتن شاه و عدم بازگشت دوباره او به ایران بودیم.
جنبههای زیادی از این جلسه وجود دارد که ارزش یادآوری را دارد، اما یکی از آن موارد برای من برجسته است که پس از بیش از ۴۳ سال بعد نیز مرتبط با وضعیت امروز ما میباشد.
بلافاصله پس از احوالپرسی، آیتالله خمینی با دقت پرسشی را از ما مطرح کردند که در ذهنشان مهمتر از هر موضوع دیگری بود. موضوعاتی که در حدود دو ساعت بعد مطرح شد و ما سه نفر بیشتر پرسشها را مطرح کردیم. ایشان از ما پرسیدند: «آیا فکر میکنیم که دولت آمریکا مداخله خود در سال ۱۹۵۳ میلادی را که باعث سرنگونی یک دولت منتخب مردمی شد، تکرار خواهد کرد و شاه را به سلطنت باز میگرداند؟»
هر یک از ما در این راستا پاسخ دادیم. البته نمیتوانستیم با اطمینان بدانیم واشنگتن چگونه عمل خواهد کرد، اما معتقد بودیم که ایالات متحده درسهایی از گذشته فراگرفته است؛ از جمله از ناهنجاری حمایت از کودتاهایی که رهبران سرکوبگر را به قدرت رساند، در حالی که ادعا میشد «جهان آزاد» را علیه کمونیسم و توسعه طلبی شوروی رهبری میکنند. ما هم چنین بر شکست آن زمان مداخله امریکا در ویتنام و قدرت و اتحاد ظاهری جنبشی که شاه را سرنگون کرد اشاره کردیم.
چند روز پیش از آن در تهران با «ویلیام سالیوان» سفیر وقت امریکا در ایران ملاقات داشتیم و او گفت ارزیابیهای مکرر را به کاخ سفید ارسال میکند و «جیمی کارتر» رئیس جمهور ظاهراً لیبرال امریکا آن را مورد بررسی قرار میدهد.
در گزارشها اشاره شده بود جنبش علیه حکومت شاه از حمایت قاطع مردم ایران برخوردار بود و حتی فرمانده ارتش ایران نیز به ناچار به پذیرش نتیجه سیاسی شد. بر این اساس، سالیوان توصیه کرد که دولت امریکا به رهبران جنبش انقلابی ایران اطمینان دهد که به دنبال روابط عادی و مثبت با دولت تازه به قدرت رسیده ایران خواهد بود.
آیتالله خمینی حضور پررنگی داشتند. به نظرات ما توجه داشتند سپس تامل میکردند و آرام آرام با همین عبارات پاسخ دادند: «اگر آن چه شما به ما میگویید درست است و محقق میشود پس ما هیچ اعتراضی به رفتن شاه به آمریکا یا جاهای دیگر برای درمان پزشکی نداریم و میتوانیم روابط عادی با کشور شما داشته باشیم».
البته این مسیری نبود که بعداً دو کشور طی کردند. مسیر بعدی پیامدهای نامطلوب عظیمی را برای ایران و کل خاورمیانه به همراه داشت و باعث تشدید شک و تردید میان طرفین نسبت به طرف دیگر شد. اکنون تبلیغات در مورد پیوستن دوباره امریکا به برجام این پرسش را ایجاد کرده که آیا برجام در سال ۲۰۲۲ احیا خواهد شد یا خیر.
در سال ۱۹۷۹ میلادی نشانههای نگران کنندهای وجود داشت که بعید به نظر میرسید حق تعیین سرنوشت ایرانیان بدون ایجاد اصطکاک ژئوپولیتیک محقق شود. «زبیگنیو برژینسکی» مشاور امنیت ملی وقت امریکا به شدت طرفدار تعهد برای بازگرداندن شاه به تاج و تخت بود و تاثیر زیادی بر تفکر کارتر داشت. همزمان در ایران انقلابیون از تلاش آن کشور برای صدور انقلاب به سراسر جهان اسلام به ویژه شیعهنشینهای خلیج فارس میگفتند که باعث سردرگمی استراتژیک نخبگان سیاست خارجی غرب شد که به شدت نسبت به تهدیدات استراتژیک حساس بودند.
اسرائیل از ظهور رهبری طرفدار فلسطین و ضد صهیونیستی در تهران آگاه بود و در واکنش به برخی شعارهای ضد صهیونیستی رهبران جمهوری اسلامی ایران زنگ خطر را به صدا درآورد. در نتیجه این موارد عادیسازی رابطه بین دو کشور رخ نداد.
احیای برجام از طریق مذاکرهلازم به تاکید است که ترامپ به طور یکجانبه از برجام ۲۰۱۵ خارج شد و تحریمهای تنبیهی را مجددا علیه ایران اعمال کرد که رنج زیادی را بر جمعیت غیرنظامی ایران وارد ساخت. این در حالی بود که ایران تا سال ۲۰۱۸ میلادی به طور کامل به مفاد توافق نامه پایبند بود و طبق گزارشهای ادواری آژانس بینالمللی انرژی اتمی این پایبندی تایید شده بود. در زمان ترامپ او با تشویق از سوی «جارد کوشنر» داماد صهیونیستاش و حامیان اسرائیلیشان ترغیب شد تا برجام را به عنوان یک توافق بد از منظر امنیتی به عنوان توجیهی برای خروج آمریکا از آن محکوم کند.
در جریان مذاکرات طولانی وین در مورد احیای برجام، ایالات متحده از سوی اسرائیل و شیخنشینهای خلیج فارس برای گرفتن امتیازاتی از ایران در مورد موضوعات خارج از محدوده توافق هستهای تحت فشار قرار گرفته است. محتمل به نظر میرسد که با درخواستهای ایران برای جبران خسارت ناشی از رفتار بدنیت ایالات متحده مواجه شویم که سابقهای وحشتناک برای قابل اعتماد بودن تعهدات بین المللی بدون معاهده، ایجاد کرده است.
این واقعیت که ایران برای همراهی با مذاکره یک طرفهای آماده شده است بدون شک انگیزه ایران برای رهایی از تحریمها را نشان میدهد و هم چنین ممکن است نشان دهنده صداقت اعلام شده ایران برایعدم دستیابی به سلاح هستهای باشد.
ایجاد اعتماد در روابط بین الملل مستلزم رعایت حسن نیت متقابل است. دست کم بایدن باید متواضعانه از ایران به خاطر خروج مخرب ترامپ در ۲۰۱۸ میلادی عذرخواهی میکرد و علیرغم ناتوانی قانونیاش در الزام روسای جمهور آینده نسبت به احترام گذاشتن به برجام میتوانست خود با پایبند ماندن به آن، جایگاه بالاتری را کسب کند.
در مقایسه با رویکرد بایدن در قبال برجام به مشارکت راهبردی مشترک او با لاپید نگاه کنیم که در آن بایدن نه تنها تعهد بلندمدت ایالات متحده را تایید میکند بلکه با جسارت آن را «مقدس» میداند. در بیانیه مشترک آن دو آمده است: «ایالات متحده هم چنین تاکید میکند که این تعهدات دوجانبه و مقدس هستند و این تعهدات نه تنها تعهدات اخلاقی بلکه تعهدات راهبردی نیز هستند که برای امنیت ملی ایالات متحده بسیار مهم محسوب میشوند».
رسانههای غربی این موضوع را کاملا نادیده گرفتهاند که ایران با ورود به توافق هستهای مورد حمایت اوباما در سال ۲۰۱۵ میلادی بدون اصرار بر این که اسرائیل زرادخانه تسلیحات هستهای خود را از بین ببرد امتیاز بزرگی ارائه داده بود. علیرغم آن که توافق ایران و امریکا دست کم در انظار عمومی مورد مذاکره قرار گرفت، هیچ تضمینی از سوی اسرائیل ارائه نشده؛ حتی چیزی شبیه الزام اسرائیل به صدور اعلامیه عدم استفاده تسلیحات هستهای.
با این وجود، به نظر میرسد اسرائیل به طور خاص قدرت کافی برای اصرار بر دریافت تضمینهای قاطع را دارد؛ مبنی بر این که ایالات متحده از دستیابی ایران به تسلیحات هستهای با تمام ابزارهای ضروری جلوگیری میکند (بار دیگر بدون زیر سوال بردن حفظ این تسلیحات توسط اسرائیل، بدون هیچ گونه افشای نیات آن کشور در رابطه با تهدید استفاده از تسلیحات یا استفاده عملی از آن تسلیحات) هم چنین، در بیانیه منتشر شده در بیت المقدس، اسرائیل امریکا را در موقعیتی قرار میدهد که بتواند با استفاده از زور و قوه قهریه نیز فعالیت هستهای ایران را متوقف سازد.
در این بیانیه آمده است: «ایالات متحده تاکید میکند که جزء جدایی ناپذیر تعهدی است که هرگز به ایران اجازه دستیابی به سلاح هستهای را ندهد و آن کشور آماده است تا از تمام عناصر قدرت ملی خود برای اطمینان از این نتیجه استفاده کند».
با این وجود، حتی ذکر این موضوع نیز برای تندروهای امنیتی اسرائیل کافی نبود. به نظر میرسد چنین تعهد راهبردی صریح دوجانبه مندرج در بیانیه بیت المقدس گزینه کاملا معتبر حقوقی و سیاسی ایران را نادیده میگیرد. گزینهای که مبنی بر آن در صورتی که ایران بخواهد بر آن تکیه کند حق خروج از ان پی تی (پیمان نامه منع گسترش سلاحهای هسته ای) را دارد.
در بند نخست توافق آمده است: «هر طرف در اعمال حاکمیت ملی خود حق خروج از معاهده را خواهد داشت؛ البته در صورتی که تشخیص دهد که رویدادهای مرتبط با موضوع این توافق منافع عالی کشورش را به خطر انداخته است. آن کشور سه ماه پیش از خروج از این معاهده به سایر طرفین توافق و به شورای امنیت سازمان ملل متحد اطلاع خواهد داد».
با توجه به تهدیدات اسرائیل، توانمندیهای هستهای آن و شراکت استراتژیک اسرائیل با ایالات متحده، خروج ایران اقدامی کاملا منطقی به نظر میرسد.
جدی گرفتن منع اشاعه تسلیحات کشتار جمعیملاحظه دیگری نیز وجود دارد. اگر ایالات متحده اخلاق عدم اشاعه تسلیحات کشتار جمعی بخصوص هستهای را جدی میگرفت به جای اقدام برای حفظ هژمونی هستهای اسرائیل، بر خلع سلاح هستهای خاورمیانه به عنوان یک منطقه تمرکز میکرد.
راه آشکار برای دستیابی به چنین نتیجهای حمایت از مذاکره درباره منطقه عاری از تسلیحات هستهای در خاورمیانه همراه با چارچوب امنیتی عدم تجاوز خواهد بود. همه کشورها (به جز اسرائیل) از جمله ایران و عربستان سعودی از چنین ابتکاری عملی حمایت کردهاند.
این امر علاوه بر آزادسازی میلیاردها دلار برای هزینههای سازندهتر پیشرفتی برای صلح و امنیت خواهد بود.
معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای، بهترین راه برای مهار تسلیحات در جهان دولت محور نیست. با این وجود، اگر هدف حفظ کنترل انحصاری بر سلاحهای هستهای باشد معاهده منع گسترش تسلیحات هستهای ممکن است بهترین راه باشد. اگر هدف دستیابی به جهانی عاری از این تسلیحات جهنمی باشد خلع سلاح مرحلهای در چارچوب معاهده راه ارجح است.
آغاز برداشتن گام در این راستا، در معاهده منع سلاحهای هستهای (TPNW) که تحت نظارت سازمان ملل متحد مورد مذاکره قرار گرفت و در سال ۲۰۲۱ میلادی لازمالاجرا شد، صورت گرفته است. کشور دارای سلاح هستهای فعلی هیچ کدام تاکنون عضو معاهده منع سلاحهای هستهای نشدهاند و سه کشور دارای سلاح هستهای ناتو، ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا همراه با روسیه، مخالفت اصولی خود و رد بیقید و شرط رویکرد خلع سلاح را علیرغم وعدهشان مبنی بر عدم اشاعه تسلیحات کشتار جمعی، اعلام کردهاند.
نکته پایانیاگر مقدر شده که با سلاحهای هستهای زندگی کنیم ممکن است مجبور شویم هژمونی هستهای پنج قدرت جهانی را تحمل کنیم، اما استفاده از اخلاق ان پی تی برای توجیه رفتار تبعیضآمیز با یک کشور غیرهستهای مانند ایران، یک اقدام ژئوپولیتیکی واپسگرایانه به نظر میرسد. تنها به همین دلیل، افراد خیرخواه باید نسبت به احیای بیقید و شرط برجام امیدوار باشند.
زمان آن فرا رسیده است که افکار عمومی با این واقعیت بیدار شوند که قلدری اسرائیل دارای تسلیحات هستهای در برابر ایران نه توجیه امنیتی دارد و نه سیاسی. گلایه کردن درباره ارتباطات ایران با برخی از جنبشهای منطقه در مقایسه با بمبارانها، ترورهای سیاسی، مداخله و نقض حقوق اساسی حاکمیت کشورهای منطقه توسط آمریکا و اسرائیل اهمیت انتقاد از ایران را کمرنگ میسازد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: احیای برجام جوبایدن سلاح های هسته ای تسلیحات هسته ای ایالات متحده نظر می رسد سلاح هسته ای معاهده منع آن کشور هم چنین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۳۲۷۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیشگویی ترسناک نوستراداموس زنده جهان؛ منتظر تاریکی مطلق باشیـد!
مردی که به او لقب «نوستراداموس زنده» را دادهاند در آخرین پیشگویی خود مدعی شده جهان امسال شاهد قطع فناوری ناشی از استفاده از فناوری پالس الکترومغناطیسی (EMP) خواهد بود. اما تکنولوژی EMP چیست و چه اثراتی میتواند داشته باشد؟
به گزارش روزیاتو، اتوس سالومه ۳۶ ساله که یک فراروانبین آموزشدیده اهل برزیل است اغلب بهخاطر دقت پیشبینیهایش ازجمله پیشبینی همهگیری کووید-۱۹، خرید توییتر توسط ایلان ماسک و حتی مرگ ملکه الیزابت، به عنوان یک پیشگو شناخته میشود.
او اکنون هشدار داده است که پیشرفت در جنگافزارها، مانند فناوری پالس الکترومغناطیسی میتواند اثرات مخربی بر جهان داشته باشد.
او تصریح کرد که پیشبینیاش نه در مورد یک رویداد طبیعی، بلکه در مورد آزمایشهایی است که شامل فناوری پالس الکترومغناطیسی و تشدید تنشها میان ایران و اسرائیل میشود که بهطور بالقوه منجر به درگیری در مقیاسی بزرگتر خواهد شد و راه را برای رویدادی شبیه به جنگ جهانی سوم هموار خواهد کرد.
تکنولوژی فناوری پالس الکترومغناطیسی یا EMP چیست؟EMP ابزاری تخصصی برای غیرفعال کردن سیستمهای اطلاعاتی است که با ایجاد پالسهایی، تجهیزات و زیرساختهای الکترونیکی را بدون آسیب مستقیم به افراد یا ساختمانها مختل میکند.
فناوری پالس الکترومغناطیسی در ابتدا به عنوان یک ابزار استراتژیک در طول جنگ سرد از سوی ایالات متحده و شوروی استفاده شد، تکامل یافت و امروزه دستگاههای EMP محلیسازیشده غیرهستهای یک تهدید قابل توجه برای سناریوهای مدرن وابسته به تکنولوژی هستند.
زمینه تاریخی و تهدیدات کنونیسالومه اهمیت تاریخی فناوری EMP را مورد بحث قرار میدهد و به رویدادهایی مانند آزمایش موسوم به استارفیش پرایم (Starfish Prime) ایالات متحده در سال ۱۹۶۲ اشاره میکند که پتانسیل مخرب انفجارهای هستهای در ارتفاع بالا بر سیستمهای ارتباطی جهانی را نشان داد.
در سال ۱۹۶۲، ایالات متحده یک کلاهک هستهای ۱.۴ مگاتنی را در این آزمایش در ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری بالای اقیانوس آرام منفجر کرد.
این انفجار که قویترین آزمایش هستهای جهان در ارتفاع بالا بوده است، یک پالس الکترومغناطیسی قوی ایجاد کرد که توانست ارتباطات رادیویی جهانی را مختل کند، منجر به از کار افتادن اولین ماهواره بریتانیا، Ariel-۱، شود و حتی به منفجر شدن چراغهای خیابانها در هاوایی بیانجامد.
او بر علاقه کنونی جهان به فناوری EMP تاکید میکند که کشورهای پیشرفتهای مانند ایالات متحده آمریکا، روسیه و چین در توسعه آن برای اهداف استراتژیک خود سرمایهگذاری میکنند و حتی کره شمالی به دنبال آن است.
نقش هوش مصنوعی و سناریوهای آیندهسالومه پیشبینی میکند که در سال ۲۰۲۴، کشورهایی مانند اسرائیل و ایران ممکن است فناوریهای هوش مصنوعی را در استراتژیهای دفاعی و تهاجمی خود بگنجانند که بهطور بالقوه تنشها را تشدید خواهد کرد. او ماهیت دوگانه هوش مصنوعی را به عنوان ابزار حفظ صلح و محرک احتمالی درگیری برجسته کرده است.
اثرات آنی و بلندمدت حمله EMPاثرات فوری آن شامل ویران کردن زیرساختهای الکتریکی، از بین بردن فوری منابع آب و انرژی و سیستم گرمایشی خواهد بود.
ماشینها، کامپیوترها، تلفنها، حملونقل، بانکداری… هر چیزی که از اجزای الکتریکی استفاده میکند یا برای کار به سیستمهای الکترونیکی متکی است، از کار خواهد افتاد.
این تکنولوژی دسترسی شما به آب، گرما و غذا – سه عنصر پایه هرم مازلو – را از بین میبرد و اساساً در نتیجه باعث فروپاشی اجتماعی میشود؛ بنابراین اثرات بلندمدت حمله EMP شامل کاهش چشمگیر جمعیت خواهد بود.
طی هفتهها و ماهها، اکثر مردمی که در شهرها زندگی میکنند از تشنگی یا گرسنگی میمیرند و یا در وحشت و خشونت کشته میشوند. هرکسی که به درمان منظم پزشکی نیاز داشته باشد نیز هیچ شانسی برای زنده ماندن نخواهد داشت.
دسترسی به اندک ذخایر غذا و آب مسلماً توسط دولت و ارتشها یا بانفوذترین و خشنترین باندهای مسلح کنترل میشود.
در ایالات متحده، مطالعات وزارت انرژی تخمین میزند که تا ۵ سال طول میکشد تا تنها ۲۰ درصد از شبکه دوباره آنلاین شود، در این مرحله جامعه مدرن تقریباً فرو میپاشد.
آیا راهی برای دفاع در برابر حمله EMP وجود دارد؟دفاع در برابر حمله EMP به دلیل ماهیت خط دید و استقرار آن در صدها کیلومتر بالاتر از سطح زمین، چالشهای مهمی را به همراه دارد.
برخلاف سامانههای دفاع موشکی هستهای، که موشکها را قبل از ورود مجدد رهگیری میکنند، رهگیری موشکهای EMP در بازه زمانی کوتاه ۱۵ تا ۲۰ دقیقه تقریباً غیرممکن است.
حفاظت سطح زمین در برابر EMP نیازمند ارتقاء گسترده اجزای شبکه برق قدیمی مانند ترانسفورماتورها و پستهای برق است.
با این حال با وجود این تلاشها، اثربخشی چنین اقداماتی در مواجهه با یک حمله گسترده EMP محدود خواهد بود.